Het is rond de klok van half 8 als we opstaan en de laatste dag in the States breekt aan.
Eerst even een douche nemen en dan is het tijd om alle spullen te verzamelen en onze koffers in te pakken.
Gelukkig hebben we nog even tijd want het is nog vroeg in de morgen en het is pas in de middag dat het vliegtuig vertrekt.
Nadat alles is ingepakt besluiten we nog even de stad in te gaan zodat we nog wat laatste glimpen van San Franciso in ons geheugen kunnen opslaan.
Persoonlijk vind ik Powel street de mooiste straat want daar rijdt de cable car en daar zijn de grote hoogte verschillen goed zichtbaar en daarom ook vaak te zien in vele films en series die zich in San Francisco afspelen.
Het is een pittige wandeling door straten die steil omhoog lopen en daarom stop ik even op iedere kruising om even bij te komen.
Na een klein half uurtje was het deze behoorlijke klimpartij zeker waard want het uitzicht over de straten van San francisco is geweldig!
Als we deze mooie overzichten hebben vastgelegd in ons geheugen/foto/film is de hoogste tijd aangebroken om deze stad met (weer) pijn in ons hart te gaan verlaten.
We gaan terug naar onze hotelkamer waar we nog 10 minuten uitpuffen van onze wandeling en het is 11.00 als we met de koffers de lift naar beneden nemen.
Dit is het dan, de laatste rit naar het vliegveld om terug naar huis te gaan.
Onderweg kijken we naar buiten en mijmeren we over de 7 weken vol avontuur die achter ons ligt.
De hoeveelheid lood in onze schoenen lijkt steeds zwaarder te worden als we het vliegveld naderen maar aan alle mooie dingen komt ooit een einde.
De herinneringen hieraan pakken ze mij in ieder geval nooit meer af.
Op het vliegveld nemen we nog een paar drankjes om de pijn van het verlaten van dit land te verzachten en het is 15.00 als we inchecken.
Een kleine 50 minuten later hangen we al in de lucht en de vliegtijd zal ongeveer 10 uur zijn.
Het is een lange zit maar gelukkig is er de keuze uit vele films en series om de tijd te doden.
De maaltijd die we krijgen aangeboden smaakt verassend genoeg erg goed.
We vliegen al boven Denemarken dus het duurt niet lang meer voordat we op Schiphol aankomen.
En inderdaad is het 11.05 als we de landingsbaan van Schiphol naderen en zo te zien is het inderdaad erg koud hier.
Sneeuw en ijs wat de klok slaat want vanuit de lucht is goed te zien dat het hier in Nederland behoorlijk gevroren heeft.
We zijn weer in Nederland.
En hiermee eindigt mijn blog over de roadtrip door Amerika en wil ik alle lezers bedanken.
Het was een leuke ervaring te weten dat we tijdens dit avontuur zo trouw werden gevolgd door jullie en dat maakte het schrijven van dit blog ook bijzonder leuk om te doen.
Inmiddels hebben een aantal kranten en een omroep zich gemeld die iets met mijn verhaal willen gaan doen en zal ik volgende week bij de opnames van een TV/radio spotje aanwezig zijn in het kader van de ziekte ALS.
Alles in het teken om de ziekte ALS in Nederland meer bekendheid te geven en dat is hard nodig want alleen op deze manier komt er meer bewustzijn en dus ook meer geld binnen zodat er wellicht op korte termijn een medicijn kan worden ontwikkeld om deze slopende ziekte te stoppen.
Nogmaals bedankt!!!
